Waarom liep de bruid weg?

Hearts Know: The Runaway Brides

Op 24 januari beleeft de experimentele documentaire Hearts Know: The Runaway Brides zijn première op het IFFR. BiosAgenda sprak met regisseur Kris Kristinsson over de 19 bruiden, verschillende culturen en zijn eigen weggelopen bruid.

24-1-2015 Door: Ingrid de Heus

Waarom liep de bruid weg?

Hearts Know: The Runaway Brides gaat over 19 bruiden, verspreid over vier continenten die op hun huwelijksdag het op een lopen zetten. Waarom? Er worden allerlei verklaringen gegeven vanuit verscheidene culturele achtergronden. Echter vergroot dit het raadsel des te meer.

BiosAgenda: Hoe definieert u uw film?

Kris Kristinsson (KK): Hij staat in Rotterdam (IFFR) geprogrammeerd als experimentele documentaire. Maar in feite is het zowel een documentaire als een fictiefilm door elkaar heen gesneden. In mijn film worden scenario's door verschillende mensen over de hele wereld bedacht en vervolgens uitgespeeld door lokale actrices. Dat deel is heel fictief. Aanvankelijk was de film bedoeld als een installatie voor een kunstmuseum of een antropologisch museum.

BiosAgenda: De film begint met een persoonlijke ervaring, hoe groeide dit uit tot de huidige film?

KK: Ik had een Japanse vriendin op dat moment, zij zou met met mij mee naar Marokko reizen. Zij zei op het laatste moment af. Toen heb ik op het laatste moment een Nederlandse dame gevraagd om met mij mee te gaan die ik eigenlijk niet zo goed kende. Zij vertelde mij dat ze acteerambities had. Toen kreeg ik het idee om een speelfilm te maken om elkaar beter te leren kennen. Ook om zo over mijn gebroken hart heen te komen.

BiosAgenda: Dus in principe begon het in Marokko?

KK: Klopt. Ik liet de actrice in een trouwjurk over straat rennen en ik vroeg toen aan de mensen op straat: 'waarom denk je dat ze wegrent?' Dat leek echt een hele interessante manier om Marokko binnen te komen. Want die Marokkanen vertelde met heel veel empathie waarom die vrouw wegliep. Doordat het zo’n open vraag was, konden ze heel vrij over hun cultuur praten. Dit legde heel veel bloot over hun land. Ik oordeel niet over die cultuur, die mensen praten zelf over hun cultuur. Dat leek een interessante manier om te gaan reizen en om de diepte in te gaan.

BiosAgenda: Hoe groeide dit uit tot de 18 andere bruiden?

KK: Ik ben toen vervolgens naar IJsland gegaan, voor een documentaire over mijn vader. Ik kwam toen vast te zitten vanwege die vulkaanuitbarsting (2010). Ik besloot toen om aan de bruidenfilm te gaan werken. Die IJslanders kwamen met totaal andere verhalen dan de Marokkaanse mensen. In zekere zin is er een tweedeling in landen te zien: van landen waar vrouwen zelf mogen bepalen met wie ze trouwen en waar het huwelijk niet zo beladen is tot landen waar mensen arm zijn, waar ze worden uitgehuwelijkt en vrouwen niks hebben te zeggen.

BiosAgenda: Vanwaar de verschillende culturen?

KK: De culturen verschillen heel erg per land en die komen heel erg naar buiten door die vraag. Door juist 18 landen achter elkaar te leggen, werkt dat gegeven sterker. De film heeft geen script: het verzamelen van het scenariomateriaal is de film. Het was een heel organisch proces. Ik was elke keer verbaasd waarmee ik thuis kwam want ik maakte niet het script, dat kwam van de mensen die ik op straat tegenkwam.

BiosAgenda: U speelt zelf de weggelopen bruidegom in de film, wat is het verhaal hierachter?

KK: Die persoonlijke lijn is pas achteraf op de film gelegd om zo een lineaire structuur te creëren. Ik denk dat Hearts Know meer gaat over de bruiden. Ik hoop dat mensen het zien als een humanistische film waarin duidelijk wordt gemaakt dat we allemaal cultureel geprogrammeerd zijn. Tegelijkertijd zijn de menselijke emoties hetzelfde.

BiosAgenda: Aan de film te zien, was het een lang en geduldig filmproces. Hoe lang bent u er mee bezig geweest en hoe pakte u dit aan?

KK:Ik ben 5 jaar geleden begonnen, in januari 2010. Ik heb tussendoor nog anderhalf jaar gewerkt aan de documentaire over mijn vader. Dat had ook te maken met dat ik weer geld moest verzamelen om weer verder te kunnen reizen. Omdat ik ook nog niet precies wist wat er met die film zou gebeuren, zou het een installatie worden of zou het een speelfilm worden?

BiosAgenda: Wat heeft u met de jurken gedaan?

KK: (Lacht) Die hangen nu in mijn huis. Maar er komen 10 dames naar de première. Die zullen de jurken aantrekken en ik ga zelf in smoking. Ik hoop dat dat nog een leuke foto oplevert.