Waardering 4/5

A Monster Calls recensie

'Een monsterlijk mooie dramafilm vol fantasy en inhoud'

De titel A Monster Calls zou doen vermoeden dat J.A. Bayona weer terug is gegaan naar zijn horrorroots. Qua sfeer bouwt hij daar zeker op voort maar qua inhoud levert hij hiermee een prachtig drama over de zin en complexiteit van het leven.

1-2-2017 Door: Michelle Iwema

De film opent met de nachtmerrie van de 12-jarige Conor O' Malley. Samen met zijn moeder is hij op een kerkhof, waarna de grond zich opent en deze zijn moeder dreigt op te slokken. Het is niet voor niets dat Conor hierover droomt, zijn moeder is terminaal en zijn hele toekomst is daarmee onzeker. Om met al deze gevoelens om te gaan, ontvlucht Conor de realiteit door tekeningen te maken, die in zijn gedachten tot leven komen. Een enorme taxusboom als monster, vormt daarin de spil. Hij vertelt Conor over de loop van de speelduur drie verhalen die geen makkelijke oplossing bieden voor de problemen waar Conor mee worstelt, maar die hem wel meer leren over het leven.

De moeilijkheden waar het joch mee moet omgaan, zijn niet niks. Conor heeft niet alleen een moeder die op het punt staat te sterven, de relatie met zijn vader is ook nog eens gecompliceerd. Die is jaren terug bij het gezin weggegaan om ergens ver weg een nieuw gezin te starten. Zelfs de mogelijke dood van zijn ex zorgt er niet voor dat pa de verantwoordelijkheid voor zijn zoon neemt. Het betekent dat Conor bij oma zal moeten gaan wonen, een vrouw waar hij geen warme band mee heeft. Conor wordt daarnaast op school ook flink gepest, waardoor hij zich nog meer terugtrekt in zijn verbeelding. Hoewel de monsterlijke boom Conor initieel beangstigd, beseft hij al snel dat deze er is om hem te helpen. Aan de hand van de verhalen leert hij omgaan met het verdriet en zo kan hij de kern van zijn gevoelens onder ogen komen.

Conor met zijn beest in A Monster Calls (c) Independent

Groot pluspunt aan de film is de casting van Lewis MacDougall als Conor. Hij laat met zijn eerste grote rol zien over een uitzonderlijk natuurlijk acteertalent te beschikken en draagt de film voor een groot deel. Qua acteerwerk doet hij bijvoorbeeld niet onder voor tegenspeelsters als Felicity Jones of Sigourney Weaver. De andere troef is dat Liam Neeson de stem van het monster verzorgt. Zijn stem neemt niet alleen Conor mee op een reis vol animatie en inzichten, maar ook de kijker. De twee werelden waarin het verhaal zich afspeelt (aan de ene kant de realiteit en aan de andere kant de belevingswereld van Conor), lopen moeiteloos in elkaar over dankzij de prachtige special effects waarbij de wortels van de boom letterlijk de realiteit binnendringen. De verhalen die de boom vertelt, worden gebracht in de vorm van animatie vol donkere sfeer en natuurlijk de hypnotische stem van Neeson als leidraad door alle kleuren en tekeningen heen. De climax aan het einde van het derde verhaal vormt het hoogtepunt waarvoor Bayona alles erbij haalt om te zorgen dat je als kijker wordt meegesleept in de stortvloed aan emoties, inzichten en hoge gehalte filosofische introspectie. Juist deze minuten zullen de film voor veel kijkers naar een hoger niveau tillen, terwijl het voor anderen misschien wat sentimenteel wordt. Want Bayona laat duidelijk zien met zijn opzwepende opbouw van beeld en geluid dat dit het moment suprême gaat worden waarin het publiek een moment van catharsis moet beleven. Voor de een zal het werken, ik vond het persoonlijk prachtig, maar voor anderen zal dit toch echt te melodramatisch aanvoelen. Het is niet dat Bayona dat anders had moeten aanpakken, want juist door dat risico te nemen vormt de film voor een groot deel van de kijkers wel een echte beleving.

Wie het eerdere werk van Bayona kent, weet dat hij altijd iets levert dat een lust is voor het oog en oor, mede dankzij zijn vaste cinematograaf Óscar Faura en componist Fernando Velázquez. Maar deze film is niet alleen dik in orde qua uiterlijk en sfeer, ook inhoudelijk is dit er eentje die je raakt vol universele thema´s. Dat dit allemaal is verpakt in een uiterst sfeervol fantasy jasje maakt de film des te unieker.