Dark Water (2002)

Waardering: 4.3/5

Honogurai mizu no soko kara

Pitch

De alleenstaande Yoshimi komt met haar dochtertje in een verouderd flatgebouw te wonen. Het gebouw vertoont wat lekkage en ook in de kamer van Yoshimi is het nogal vochtig. Yoshimi's dochter lijkt echter aangetrokken te worden door het vreemde water dat overal opduikt, en gaandeweg begint Yoshimi te denken dat het water een eigen wil heeft.

Dark Water (2002)

Nederlandse première: 26-2-2004

Japan, 2002, 102 min,

filmhuis, horror, mysterie, thriller

bijzonderheden

Prachtig portret over ongemak en trauma's met een aantal griezelige scènes die de kijker nog dagenlang gegarandeerd rillingen van angst geeft. Een Aziatische mix van The Others en The Sixth Sense. In de film komt helemaal geen bloed voor, het enige vocht is water, maar dat is er dan ook in overvloed. Gebaseerd op een boek van Koji Suzuki, de 'Japanse Stephen King', die ook het scenario schreef. De gelijknamige Amerikaanse remake - "Dark Water (2004)" - wordt geregisseerd door Walter Salles.

We hebben na 25 jaar helaas je hulp nodig!

Dank voor je hulp.

Aanloop

Nakata is een meester van de psychologische horror. Zijn vorige grote film, Ringu, werd in 2002 in een Hollywood versie gegoten.

Recensies van Dark Water (2002)

Donkere plekken op het plafond

Nakata laat zien hoe onbehagen en angsten samenhangen met schuldgevoelens en weggedrukte emoties. En maakte daarbij letterlijk een voorbeeldige film: een Amerikaanse remake is inmiddels in productie.

Bron: David Sneek in Cinema.nl

De doden omarmen de levenden

'Dark water' is een zorgvuldig opgebouwde en onverbiddelijke nagelbijter met een aantal scènes waarbij het koude zweet je uitbreekt (...).

Bron: Mike Lebbing in Filmkrant

Japanse horrorfilm vol water en treurnis

Je eerste zorg in een horrorfilm is doorgaans niet of de hoofdpersonen wel gelukkig zijn. Hier wel, hier versterkt het medeleven met moeder Yoshimo het effect van de griezelscènes.

Bron: Bas Blokker in NRC Handelsblad

Vier sterren van vijf

De Japanners zijn heer en meester over het horrorgenre, en het bewijs draait heden in de bioscoop.

Bron: Bart van der Put in Parool