De Prijs van Overleven

Won op het Nederlands Filmfestival 2003 het Gouden Kalf voor de beste korte documentaire. Door middel van interviews met de weduwe en de jongste zoon en brieven aan de filmmaker van de overige twee kinderen wordt de opvoeding geschetst. Het fenomeen van de identificatie met het lijden gaat zo ver dat vrouw en kinderen nachtmeries hebben met kampervaringen die zij nooit hebben beleeft. Op trauma's en gevolgen wordt ook ingegaan door de directeur van de gedenkplaats Sachsenhausen, het kamp waarin de vader de grootste tijd van zijn gevangenschap doorbracht.