Pitch van Fanny & Alexander
Fanny en Alexander zijn lid van een weelderig en kleurrijk gezin in een Zweeds stadje begin 20ste eeuw. Hun ouders Oscar en Emilie beheren het lokale theater en worden daarbij geholpen door Oscars moeder en broer. Wanneer Oscar op vroege leeftijd sterft, trouwt weduwe Emilie met een geestelijke en verhuizen ze met de twee kinderen naar zijn strenge en sobere kanselarij. De kinderen voelen zich er diep ongelukkig.
bijzonderheden over Fanny & Alexander
Won in 1984 o.a. de Academy Award voor beste buitenlandse film, de BAFTA Award voor beste cinematografie en de César Award voor beste buitenlandse film.
Aanloop van Fanny & Alexander
Ingmar Bergman regisseerde eerder o.a. ook Sommaren med Monika (1953), Wild Strawberries (1957), Nära Livet (1958), Persona (1966) en "The Magic Flute" (1975).
Recensies van Fanny & Alexander
De betovering van Bergman
"Het resultaat is een uitgebalanceerde film die vrolijk, dreigend, spannend, betoverend en ontroerend is."
BioscoopAgenda van Fanny & Alexander
Fanny & Alexander in de bioscoop
Synopsis distributeur
Ingmar Bergmans beroemde terugblik op zijn eigen jeugdjaren, winnaar van vier Oscars en een Golden Globe nu digitaal gerestaureerd.
Ingmar Bergmans beroemde terugblik op zijn eigen jeugdjaren. De levenslustige weduwe Emilie Ekdahl hertrouwt met Edvard Vergerus, een strenge lutherse geestelijke. Haar kinderen Fanny en Alexander komen in opstand: Vergerus bant alle vreugde uit het leven van de kinderen en sluit ze op zolder op, waarna Alexander wraak probeert te nemen met behulp van zwarte magie. In zijn laatste bioscoopfilm blikt Ingmar Bergman terug op zijn ‘idyllische en panische’ jeugdjaren: de door de ogen van het tienjarige jongetje vertelde familiekroniek is een verkapt zelfportret – de fantasievolle Alexander is de kleine Ingmar zelf.
Ingmar Bergmans beroemde terugblik op zijn eigen jeugdjaren. De levenslustige weduwe Emilie Ekdahl hertrouwt met Edvard Vergerus, een strenge lutherse geestelijke. Haar kinderen Fanny en Alexander komen in opstand: Vergerus bant alle vreugde uit het leven van de kinderen en sluit ze op zolder op, waarna Alexander wraak probeert te nemen met behulp van zwarte magie. In zijn laatste bioscoopfilm blikt Ingmar Bergman terug op zijn ‘idyllische en panische’ jeugdjaren: de door de ogen van het tienjarige jongetje vertelde familiekroniek is een verkapt zelfportret – de fantasievolle Alexander is de kleine Ingmar zelf.