Recensie April, May en June

Donderdag 19 december gaat de film April, May en June in première in de Nederlandse bioscopen. Redacteur Michelle mocht eerder al naar de bioscoop in Amsterdam om deze film te zien.

16-12-2019 Door: Michelle van den Boom

De film April, May en June gaat over drie halfzussen —respectievelijk Linda de Mol, Elise Schaap en Tjitske Reidinga — met drie verschillende vaders. De naderende dood van hun moeder Mies — gespeeld door Olga Zuiderhoek — brengt hun weer bij elkaar en al snel vragen zij zich af „Waar staan we in het leven?”, „Wat hebben we aan elkaar?”, en vooral „Wat straks te doen met onze autistische broer”.

Ze beseffen ook dat ze door de jaren heen nogal van elkaar en hun broer vervreemd zijn. De vier zullen elkaar opnieuw moeten leren kennen, willen ze elkaar tot steun zijn in de moeilijke tijd die komt.

Het acteerwerk van de dames is prima in orde, de hedendaagse problemen zijn herkenbaar voor het grote publiek, de humoristische uitspraken en momenten maken de film iets draaglijker, het verhaal is geloofwaardig en de emoties voelen eerlijk. De cast draagt hier aan bij en vullen elkaar goed aan.



Uitzonderlijk is het spel van Bas Hoeflaak, die de rol van de autistische broer Jan speelt. Hij laat mooi zien wat autisme inhoudt en hoe dit per persoon weer verschilt, zonder hierin overboord te gaan.

De vader van April wordt verrassend gespeeld door Patrick Duffy, in Nederland vooral bekend als Bobby Ewing uit de jaren ’80 tv-serie Dallas. Zijn toevoeging aan de cast begon als een ‘grapje’, totdat Will Koopman vroeg of ze hem niet echt konden regelen voor de rol. Duffy had een goede reden om ‘ja’ te zeggen, aangezien hij als voorstaander van euthanasie het onderwerp graag bespreekbaar maakt.

Will Koopman heeft vaker met deze acteurs gewerkt, vooral met Linda de Mol en Tjitske Reidinga in Gooische Vrouwen, en dat is goed te merken. Met deze film levert regisseur Will Koopman in mijn ogen een van de beste en mooiste Nederlandse films van het jaar.